Zaczynamy od szukania noclegu. Kto nie znalazł ich w internecie, może przyjechać w ciemno do wioski, ale niech nie liczy na wielkie szyldy z informacją o wolnych pokojach. Można chodzić od chałupy do chałupy, istnieje jednak prostszy sposób: najpierw pytamy o knajpę, idziemy napić się piwa i zagadujemy barmana/właściciela lokalu, kto tu ma noclegi. Na pewno trafimy w sedno!
Jedna praktyczna wskazówka: jadąc tam, trzeba się dobrze przygotować pod względem logistycznym. Najlepiej wziąć ze sobą własny prowiant, bo w wiejskiej knajpie/karczmie owszem, dostaniemy piwo lub wódkę, ale nic do jedzenia. Na agroturystyczne stołowanie też nie zawsze można liczyć. Agroturystyka w wielu wypadkach to po prostu 'ubytowanie', czyli noclegi. A przynajmniej tak było w przypadku naszego gospodarza, starego kawalera. Wynajmował za to całą chałupę z aneksem kuchennym, ugotujcie więc sobie sami, drodzy turyści.
Jeden z ogromnych atutów tej słowackiej agroturystyki: wstajesz rano, wychodzisz przed dom i patrzysz sobie na góry.
Za zakupy w wiejskim sklepiku trzeba zapłacić gotówką, a najbliższy bankomat jest w miejscowości oddalonej o pewną ilość kilometrów, więc lepiej jeszcze w kraju zaopatrzyć się w odpowiednią kwotę euro. Chleb trzeba zamawiać dzień wcześniej, a piwa napijecie się w knajpie, bo w sklepie szybko znika. Nasz sąsiad - rodak kupił rano ostatnią butelkę tego lokalnego trunku i nie krył zdziwienia, że tak kiepsko ten sklep zaopatrzony... Człowieku, trzeba było przywieźć sobie kilka piw z Tesco. I ciesz się, że w tej małej wiosce masz jakiś tam sklep zaopatrzony w podstawowe produkty żywnościowe.
Za to drogi mają zdecydowanie lepsze od naszych, co z pewnością niejeden kierowca doceni. Dojechać da się prawie wszędzie.
Kolejna słowacka osobliwość: na szlaku często spotkasz źródełko w... budzie dla psa. Przynajmniej łatwo będzie go znaleźć. I nawet kubeczek powiesili!
Po drodze mijamy nieczynne (czekające na sezon) pole namiotowe. Jest i wódka dla strudzonych wędrowców, i jest gdzie odpocząć.
Przejeżdżając przez niektóre wioski można się troszkę nadziwić. W jednej muzeum Andy'ego Warhola, w innej czołg, podobno popularna jeszcze w tym kraju ekspozycja.
W ogólnym rozrachunku wypoczynek po słowackiej stronie wychodzi zdecydowanie taniej niż u nas, a jest co oglądać. Niski budżet i widoki zrekompensują nam nie najlepszą (turystyczną) infrastrukturę.
